Pumps uit, sneakers aan

Pumps uit, sneakers aan en loop je hoofd leeg

‘M’n hoofd is zo vol. Maar zittend op een matje mediteren is echt niets voor mij. Daar heb ik het geduld niet voor. Heb jij niet wat tips voor mij?’ Deze leuke vraag kreeg ik laatst van een pittige tante. Type zakenvrouw die de hele dag door op haar hoge hakken van hot naar her holt. Meid, trek je prachtige pumps uit, doe je sneakers aan en ga naar buiten. Ga lopen. Gewoon lopen. Zonder doel, zonder haast. En kijk eens om je heen. En o ja, vergeet niet door te ademen. Bij het idee alleen al ontspande haar gezicht en zakten haar schouders een halve meter naar beneden.

Niet de enige
Deze dame is niet de enige met een vol hoofd. En niet de enige die graag rust en ontspanning wil ervaren met meditatie. En zeker ook niet de enige voor wie stil zitten nu echt nicht in Frage ist. Een loopmeditatie is een super fijne manier om de onrust uit je systeem te lopen en je volle hoofd tot rust te laten komen. De natuur en de buitenlucht maken het je nog makkelijker om te ontspannen.

Zelf doen tips
Met deze tips op zak maak jij van je wandeling een fijne loopmeditatie.

  1. Begin je wandeling met stilstaan.
    Jawel, stilstaan. Een goede start van een loopmeditatie is beginnen met ‘landen’. Aankomen in het hier en nu. De to do lijstjes laten voor wat het is. Merk eens op waar je ademhaling zit. Voel je voeten in contact met de grond. Kijk eens waar je NU bent. En adem rustig door.
  2. Masseer je lichaam.
    Wrijf je handen warm en masseer langzaam, zacht en met aandacht je hoofd, gezicht, hals, oren, armen en benen. Alsof je je lichaam aan het opwarmen bent.
  3. Begin gewoon met lopen in het tempo zoals je dat normaal gesproken zou doen.
    Na circa 2 minuten ga je je pas vertragen en dan nog eens en nog eens en nog eens. Totdat het tempo prettig voor je voelt. Naarmate je langzamer loopt zal de ‘storm’ in je hoofd ook rustiger worden. Het optimale tempo is als de cadans van je stappen, het ritme van je hartslag en de regelmaat van je ademhaling gelijk op gaan. Dan kom je in een soort flow. Dat voel je vanzelf.
  4. Zet je zintuigen aan.
    Luister naar geluiden in je omgeving, voel de wind door je haar of de zon op je gezicht. Kijk eens goed om je heen. Door je zintuigen te gebruiken is er minder ruimte voor je (pieker-)gedachten en wordt het vanzelf rustiger in je hoofd.
  5. Focus je op je ademhaling.
    Tijdens het lopen dwalen je gedachten ongetwijfeld af. Dat gebeurt gewoon en dat is niet erg. Zodra je dit bemerkt, breng je je aandacht weer terug naar je ademhaling, naar je stappen of naar je zintuigen.
  6. Sta tijdens het lopen af en toe stil om te rekken en te strekken.
    Rek je spieren eens lekker op. Even losmaken die nek en schouders. Doe dit met je volle aandacht voor je beweging en je ademhaling. Het effect is nog groter als je de bewegingen vertraagd uitvoert.
  7. Maak er geen wedstrijdje met jezelf van.
    Forceer niets, dwing niets af. Just walk, breathe, relax and enjoy.

 

 

Soms word ik zo moe….van mezelf

Ja, moe van mezelf, je leest het goed. Moe van het ‘aan’ staan. Moe van het moeten. Moe van alle dingen zelf doen, moe van de hoge lat, moe van slim en strategisch bezig zijn. Moe van altijd maar rekening met een ander houden. Moe van alle prikkels en gedoe. Moe van het overal altijd maar een oplossing of een antwoord voor moeten hebben. Moe van mezelf maar moeten verbeteren en ontwikkelen. Moe van de toneelstukjes waar ik af en toe in beland. Moe van alle goed bedoelde adviezen waarvan ik in paniek raak omdat ik dat niet ben, kan, heb en een ander wel….
En ik weet zeker dat ik daar niet de enige in ben.

Serieus signaal
Met moe zijn zelf is niets mis. Maar als deze met name mentale vermoeidheid toeslaat, dan is dat een serieus signaal. Alarmfase 1 kan ik wel zeggen. Laat me met rust!!! Is het enige wat ik dan kan bedenken. Kop onder de dekens en er even helemaal niet zijn. Maar dat helpt niet. M’n hoofd staat aan. En die vindt van alles, die wil van alles, die vindt dat ik het niet kan maken, flink moet zijn….Laat me met rust, schreeuw ik eigenlijk tegen mezelf. Dear brains please shut up!

Het goede nieuws
Inmiddels weet ik dat ik vrij snel op kan knappen van deze vermoeidheid. Mits ik het niet te ver laat komen zoals ik dat vroeger altijd deed. Dan was m’n oplossing gewoon doorgaan, niets aan het handje. Maar dat was vroeger. Nu weet ik beter. Ik heb geleerd dat slow ook oké is. Dat even aan mezelf denken niet per definitie egoïstisch is.
Wat mij dan ook enorm helpt om uit die vermoeidheid te komen is me-time. En dan ook echt even qualitytime met mezelf. En doen waar ik op dat moment echt behoefte aan heb. Ontspannen en ademhalen. Dat hoeft helemaal niet lang te duren. Van even uitchecken, van een wandeling, van bewegen of van scharrelen kan ik al enorm opknappen. De lat wat lager. Het even allemaal niet te serieus nemen. Compleet het tegenovergestelde doen van waar ik mee bezig was helpt ook als een tierelier. Even gek doen, m’n hoof en gezicht masseren. Even met mezelf zijn. Dan gaat het weer stromen en kom ik weer in beweging en in de flow. De truc zit echt in de aandacht voor jezelf, wat jij nodig hebt.

Vraag het aan jezelf
Soms weet ik niet waar ik nou eigenlijk behoefte aan heb. Dan vraag ik het gewoon aan mezelf. Klinkt misschien een beetje vaag en gek. Maar echt, ik kan het je aanraden. Wanneer heb jij jezelf voor het laatst afgevraagd wat jij eigenlijk echt nodig hebt? En heb je dat dan ook echt gedaan en toe gestaan?

Een mooie oefening daarvoor gaat als volgt
Ga lekker liggen of zitten. Hoofd recht, met je kruintje omhoog. Armen en benen ontspannen. Adem een paar keer diep door richting je voeten. Forceer niets, dwing je ademhaling niet naar beneden. Je zal merken dat naarmate je meer en dieper door ademt, je ademhaling vanzelf gaat zakken. Wrijf je handen tegen elkaar en strengel daarna je vingers in elkaar. Leg je handen met je vingers nog gestrengeld, boven op je borst en vraag eens aan jezelf. Lieve schat, waar heb jij nu behoefte aan.

Natuurlijk zit hier nog een hele wereld achter. Dat weet ik maar al te goed. De wereld van grenzen stellen, hulp accepteren, nee zeggen, je eigen ruimte ook innemen, van jezelf op de tweede plaats, etc. Deze quick win helpt je om weer even op adem te komen. In ieder geval een stukje bewust te worden van waar je nou eigenlijk mee bezig bent. Even een time out te nemen en niets te moeten behalve voor jezelf zorgen. En dat is vaak al een enorme winst.

Take good selfcare!

Ik ga nu even naar buiten 😉

 

#thelawofslow
#time out
#metime
#selfcare
#selflove
#burn-out preventie
#learntotakeselfcare