Categorie: blog

Waar krijg jij het Spaans benauwd van?

- Myrtle 1 Comment

Als in het najaar de centrale verwarming weer aan gaat ben ik de sjaak. Lopen mn holtes vol, krijg ik last van mijn bronchiën, heb ik het benauwd. De griep van dit jaar hakte er ook in. Veel mensen hadden luchtwegproblemen. And so had I. Het is inmiddels een bekend verschijnsel.

Zodra ik me zo voel, roep ik acuut externe hulptroepen aan.
Ik minder drastisch met suikers, zetmeel, zuivel, alcohol. Laat naaldjes zetten bij de acupuncturist en heb eucalyptus in m’n diffuser. En echt het helpt. De verlichting is al snel voelbaar.

Spaans benauwd
Maar ergens zit ook een stukje benauwdheid wat niet te bestrijden is met naaldjes en eucalyptus. Een benauwdheid die ik ook heel goed ken en die zich niet aan laat jagen door een centrale verwarming. Die vooral aangewakkerd wordt door een intern motortje.
Zo kan ik het Spaans benauwd krijgen bij het idee dat ik straks te oud ben en dat mijn kansen verkeken zijn. Dat mijn leven ineens voorbij is en wat heb ik er dan van gemaakt? Ik kan het ook Spaans benauwd krijgen van vriendinnen die ineens ernstig ziek worden. Benauwd dat mijn creativiteit en energie opdroogt. Ik kan het ook benauwd krijgen van sommige verwachtingen en verplichtingen waar ik geacht word aan te voldoen. Van sommige keuzes die ik moet maken. Van situaties waar ik liever niet in beland. En zo kan ik nog wel even door gaan. Van nature ben ik zeker geen doemdenker. Het lijkt wel alsof deze gedachten ineens over me heen gestort worden. Ken je dat?
Als ik niet oppas nemen deze gedachtes me mee naar een gebied waar ik helemaal niet wil zijn. Gaan ze met mij aan de haal en voed ik ze met ‘zie je nou wels’ en ander bevestigend gedrag. Of zorgen ze voor een enorm opgejaagd gevoel en een belachelijk tempo van leven. Allemaal reacties die in een split second gebeuren en z’n uitwerking hebben.

Punt bereikt
Net als m’n ‘externe’ benauwdheid, neem ik deze verkrampende benauwdheid ook serieus. Als ik namelijk mijn kop in het zand steek, komt het een andere keer weer als een boemerang terug. Zodra ik weer in het verhaal ga stappen wat het allemaal wel en niet zou zijn, hoe het komt en hoe erg het allemaal is, blijf ik in dat verhaal. Zo erg zelfs, dat het me blokkeert, verlamt of dat ik in paniek raak. Ik kom in ieder geval niet meer in beweging en de volgende ‘zie je nou wel’ is al weer geboren. Tijd voor m’n interne hulptroepen en even pas op de plaats.

Oplossen
Zeker bij gedachtes en ideeën waar je het echt benauwd van krijgt, ben je geneigd om hoog te ademen, of erger nog, je adem in te houden. ‘Blijf ademen, vooral als het spannend wordt’, is een bekende uitspraak van yogateacher Johan Noorloos. Een wijze les die ik vooral ook op de yogamat geleerd heb en nu in het dagelijks leven als een soort mantra werkt.

Het gevoel, het idee, de gedachten die mij verkrampt laat ik letterlijk oplossen door er midden in te gaan zitten en er dan in te ontspannen. Ik adem er als het ware doorheen. Laat de gehechtheid aan het waar of niet waar zijn van deze gedachte los. Het is een gedachte en de gedachte beangstigt me en maakt me benauwd. PUNT! Niets meer en niets minder. Door er in te ontspannen ontstaan er ineens weer nieuwe mogelijkheden en ruimte om in beweging te komen. Of het besef om te accepteren dat het nu is zoals het is en er voor nu met compassie in te berusten.

Adem uit
Adem uit en ontspan
Adem uit, ontspan met een liefdevolle glimlach
Adem uit, ontspan, glimlach en leef!

Soms word ik zo moe…. van mezelf

- Myrtle Leave a comment

Ja, moe van mezelf, je leest het goed. Moe van het ‘aan’ staan. Moe van het moeten. Ook moe van alle dingen zelf doen, moe van de hoge lat, moe van slim en strategisch bezig zijn. Moe van altijd maar rekening met een ander houden. Moe van alle prikkels en gedoe. En moe van het overal altijd maar een oplossing of een antwoord voor moeten hebben. Moe van mezelf maar moeten verbeteren en ontwikkelen. Moe van de toneelstukjes waar ik af en toe in beland. En vooral moe van alle goedbedoelde adviezen waarvan ik in paniek raak omdat ik dat niet ben, kan, heb en een ander wel… En ik weet zeker dat ik daar niet de enige in ben.
learn to rest
Serieus signaal
Met moe zijn zelf is niets mis. Maar als deze met name mentale vermoeidheid toeslaat, dan is dat een serieus signaal. Alarmfase 1 kan ik wel zeggen. ‘Laat me met rust!’, is het enige wat ik dan kan bedenken. Kop onder de dekens en er even helemaal niet zijn. Maar dat helpt niet. M’n hoofd staat aan. En die vindt van alles, die wil van alles, die vindt dat ik het niet kan maken, flink moet zijn… ‘Laat me met rust’, schreeuw ik eigenlijk tegen mezelf.

Het goede nieuws
Inmiddels weet ik dat ik vrij snel kan opknappen van deze vermoeidheid. Mits ik het niet te ver laat komen, zoals ik dat vroeger altijd deed. Toen was m’n oplossing: gewoon doorgaan, niets aan het handje. Maar dat was vroeger. Nu weet ik beter. Ik heb geleerd dat slow ook oké is. Dat even aan mezelf denken niet per definitie egoïstisch is. Wat mij dan ook enorm helpt om uit die vermoeidheid te komen is me-time. En dan ook echt even quality-time met mezelf. Doen waar ik op dat moment echt behoefte aan heb. Ontspannen en ademhalen. Dat hoeft helemaal niet lang te duren. Van even uitchecken, van een wandeling, van bewegen of van scharrelen kan ik al enorm opknappen. De lat wat lager. Het even allemaal niet te serieus nemen. Compleet het tegenovergestelde doen van waar ik mee bezig was helpt ook als een tierelier. Even gek doen, m’n hoofd en gezicht masseren. Even met mezelf zijn. Dan gaat het weer stromen en kom ik weer in beweging en in de flow. De truc zit echt in de aandacht voor jezelf, wat jij nodig hebt.

Vraag het aan jezelf
Soms weet ik niet waar ik nou eigenlijk behoefte aan heb. Dan vraag ik het gewoon aan mezelf. Klinkt misschien een beetje vaag en gek. Maar echt, ik kan het je aanraden. Wanneer heb jij jezelf voor het laatst afgevraagd wat jij eigenlijk echt nodig hebt? En heb je dat dan ook echt gedaan en toegestaan?

Een mooie oefening daarvoor gaat als volgt:
Ga lekker liggen of zitten. Hoofd recht, met je kruintje omhoog. Armen en benen ontspannen. Adem een paar keer diep door richting je voeten. Forceer niets, dwing je ademhaling niet naar beneden. Je zal merken dat naarmate je meer en dieper doorademt, je ademhaling vanzelf gaat zakken. Wrijf je handen tegen elkaar en strengel daarna je vingers in elkaar. Leg je handen met je vingers nog in elkaar gestrengeld, boven op je borst en vraag eens aan jezelf: ‘Lieve schat, waar heb jij nu behoefte aan?’

Natuurlijk zit hier nog een hele wereld achter. Dat weet ik maar al te goed. Een wereld van grenzen stellen, hulp accepteren, nee zeggen, je eigen ruimte innemen, van jezelf op de tweede plaats, etc. Deze quick win helpt je om weer even op adem te komen. In ieder geval een stukje bewust te worden van waar je nou eigenlijk mee bezig bent. Even een time out te nemen en niets te moeten behalve voor jezelf zorgen. En dat is vaak al een enorme winst. Take good self-care!

Ik ga nu even naar buiten 😉

Pumps uit, sneakers aan

- Myrtle Leave a comment

Pumps uit, sneakers aan en loop je hoofd leeg

‘M’n hoofd is zo vol. Maar zittend op een matje mediteren is echt niets voor mij. Daar heb ik het geduld niet voor. Heb jij niet wat tips voor mij?’ Deze leuke vraag kreeg ik laatst van een pittige tante. Type zakenvrouw die de hele dag door op haar hoge hakken van hot naar her holt. Meid, trek je prachtige pumps uit, doe je sneakers aan en ga naar buiten. Ga lopen. Gewoon lopen. Zonder doel, zonder haast. En kijk eens om je heen. En o ja, vergeet niet door te ademen. Bij het idee alleen al ontspande haar gezicht en zakten haar schouders een halve meter naar beneden.

Niet de enige
Deze dame is niet de enige met een vol hoofd. En niet de enige die graag rust en ontspanning wil ervaren met meditatie. En zeker ook niet de enige voor wie stil zitten nu echt nicht in Frage ist. Een loopmeditatie is een super fijne manier om de onrust uit je systeem te lopen en je volle hoofd tot rust te laten komen. De natuur en de buitenlucht maken het je nog makkelijker om te ontspannen.

Zelf doen tips
Met deze tips op zak maak jij van je wandeling een fijne loopmeditatie.

  1. Begin je wandeling met stilstaan.
    Jawel, stilstaan. Een goede start van een loopmeditatie is beginnen met ‘landen’. Aankomen in het hier en nu. De to do lijstjes laten voor wat het is. Merk eens op waar je ademhaling zit. Voel je voeten in contact met de grond. Kijk eens waar je NU bent. En adem rustig door.
  2. Masseer je lichaam.
    Wrijf je handen warm en masseer langzaam, zacht en met aandacht je hoofd, gezicht, hals, oren, armen en benen. Alsof je je lichaam aan het opwarmen bent.
  3. Begin gewoon met lopen in het tempo zoals je dat normaal gesproken zou doen.
    Na circa 2 minuten ga je je pas vertragen en dan nog eens en nog eens en nog eens. Totdat het tempo prettig voor je voelt. Naarmate je langzamer loopt zal de ‘storm’ in je hoofd ook rustiger worden. Het optimale tempo is als de cadans van je stappen, het ritme van je hartslag en de regelmaat van je ademhaling gelijk op gaan. Dan kom je in een soort flow. Dat voel je vanzelf.
  4. Zet je zintuigen aan.
    Luister naar geluiden in je omgeving, voel de wind door je haar of de zon op je gezicht. Kijk eens goed om je heen. Door je zintuigen te gebruiken is er minder ruimte voor je (pieker-)gedachten en wordt het vanzelf rustiger in je hoofd.
  5. Focus je op je ademhaling.
    Tijdens het lopen dwalen je gedachten ongetwijfeld af. Dat gebeurt gewoon en dat is niet erg. Zodra je dit bemerkt, breng je je aandacht weer terug naar je ademhaling, naar je stappen of naar je zintuigen.
  6. Sta tijdens het lopen af en toe stil om te rekken en te strekken.
    Rek je spieren eens lekker op. Even losmaken die nek en schouders. Doe dit met je volle aandacht voor je beweging en je ademhaling. Het effect is nog groter als je de bewegingen vertraagd uitvoert.
  7. Maak er geen wedstrijdje met jezelf van.
    Forceer niets, dwing niets af. Just walk, breathe, relax and enjoy.

 

 

alsof de mist optrok

- Myrtle Leave a comment

Oh wat had ik mezelf weer klem gezet. Bomvolle agenda, verwachtingen en verplichtingen waar ik echt niet onderuit kon. Een verkoudheid die maar niet over ging. Zorg voor dierbaren. En zo ploeterde ik nog lekker even door. Op een dag werd ik wakker. Nogal gesloopt. En vroeg me werkelijk af hoe ik het zo ver heeft kunnen komen. Dit was zo niet wat ik wilde. Dit paste zo niet bij mij. Ik schoot onmiddellijk in m’n hoofd, in m’n vertrouwde analyse stand en begon het allemaal weer te ontleden. M’n slimme mind zocht oplossingen hoe ik hier zo snel mogelijk van weg kon komen. Het enige wat er toen gebeurde was dat het nog voller en drukker werd in m’n hoofd en ik mezelf nog meer onder druk zette. En dan dat stemmetje… dat ik toch wel beter had moeten weten….Nee, ik wist het even niet meer. Dat was’t ‘m juist.

Van een lieve vriendin kreeg ik toen een kaartje met de tekst: Do more of what gives you most joy.
‘Wat lief’, een kaartje, was m’n eerste reactie. Ik besteedde er op dat moment niet heel veel aandacht aan. Pas toen ik even ging zitten en het kaartje nog eens pakte, voelde ik het letterlijk binnenkomen. Do more of what gives you most joy! Daar lag mijn medicijn!! My cure. De oplossing. Op een kaartje. Voor m’n neus.

Op dat moment had ik dat ‘do’ nog niet bepaald helder voor ogen. Ergens van binnen begon het wel te kriebelen. Met een stapel tijdschriften ben ik toen aan de slag gegaan. Vooral intuïtief. Uit m’n hoofd. Alles waar ik blij van werd scheurde ik uit. Koken, buiten zijn, happy food, gelijkgestemden, yoga, reizen, gek doen. Wat had ik dat gemist. En wat verlangde ik daar naar. Uit die kramp te komen en weer te ontspannen en genieten en de dingen doen waar mijn hart blij van wordt. Het stond me ineens zo helder voor ogen. Het begon te stromen en ik raakte weer in een flow.
Zo simpel kan het zijn. Je moet het alleen even helder voor ogen krijgen.

 

Scharrelen, altijd een goed idee

- Myrtle Leave a comment

Ben jij altijd druk bezig, vlieg je van hot naar her, als een kip zonder kop. En wil je heel graag ontspannen maar lukt je dat niet? Geen wonder. De energie en adrenaline giert door je lijf. Je wil vast wel lekker relaxt, met een kop thee en een boek op de bank ploffen, maar dat lukt je nu even niet. Alsof je tegen jezelf zegt: En nu moet ik ontspannen. Ik help je uit de droom. Dat gaat ‘m niet worden.

Wat dan wel?
Tip voor de stresskip: Ga Scharrelen. Scharrelen, rommelen, lummelen. Vertraag je tempo. Go slow. Vertraag je pas en je ademhaling. Daarmee breng je ook je systeem weer tot rust. En een prettige bijkomstigheid van scharrelen is dat je toch dingen doet en een beetje bezig bent. Want dat willen we ergens toch graag…. Beetje in de tuin scharrelen, beetje in de keuken rommelen….
Scharrelen is een prima manier om wat gas terug te nemen en de lat even wat lager te leggen.

Dubbelzijdig
Ben je dood moe en kom je echt niet op gang. Nergens puf, zin, inspiratie voor? Dan helpt scharrelen super om weer in beweging te komen. Beetje aanrommelen. Zonder doel, zonder verplichting, zonder druk. Dan gaat de energie vanzelf weer stromen.

Juweeltjes van Ritueeltjes

- Myrtle Leave a comment

Alsjeblieft, voor jou!

Vanaf 8 maart post ik 8 juweeltjes van ritueeltjes.
Juweeltjes van ritueeltjes voor gouden me-time momentjes om je dag leuker en lichter te maken. 8 maart? Omdat het dan Vrouwendag is en ik alle vrouwen een extra ‘moment of me-time’ gun. En omdat ik nou eenmaal dol ben op ritueeltjes.
Like De Verademing op Facebook en jij ontvangt ze op je timeline. Dat is ook alles wat je hoeft te doen. Ontvangen! Ik wens je vooral de ervaring van het jezelf toestaan en gunnen. #aandachtvoorjezelf

Me-time, dat bijna heilige moment voor jezelf. Vaak ook het eerste moment wat sneuvelt in de waan van de dag. De waan, die van alles van je vraagt, die het tempo bepaalt. En voordat je het weet is er weer een dag voorbij. Hoe heerlijk is het om in deze waan op een simpele manier gouden momentjes voor jezelf te creëren en je leven leuker en lichter te maken.
Kleine ritueeltjes zijn al een rustpunt in je dag.
Even met je aandacht terug naar jezelf en in no time naar het hier en nu.
Ritueeltjes die net die diepere laag aanraken en daardoor het verschil maken.
De kracht van rituelen ligt in de intentie en de aandacht die jij er aan geeft.
Doe wat je doet met liefdevolle aandacht.

Soms word ik zo moe….van mezelf

- Myrtle Leave a comment

Ja, moe van mezelf, je leest het goed. Moe van het ‘aan’ staan. Moe van het moeten. Moe van alle dingen zelf doen, moe van de hoge lat, moe van slim en strategisch bezig zijn. Moe van altijd maar rekening met een ander houden. Moe van alle prikkels en gedoe. Moe van het overal altijd maar een oplossing of een antwoord voor moeten hebben. Moe van mezelf maar moeten verbeteren en ontwikkelen. Moe van de toneelstukjes waar ik af en toe in beland. Moe van alle goed bedoelde adviezen waarvan ik in paniek raak omdat ik dat niet ben, kan, heb en een ander wel….
En ik weet zeker dat ik daar niet de enige in ben.

Serieus signaal
Met moe zijn zelf is niets mis. Maar als deze met name mentale vermoeidheid toeslaat, dan is dat een serieus signaal. Alarmfase 1 kan ik wel zeggen. Laat me met rust!!! Is het enige wat ik dan kan bedenken. Kop onder de dekens en er even helemaal niet zijn. Maar dat helpt niet. M’n hoofd staat aan. En die vindt van alles, die wil van alles, die vindt dat ik het niet kan maken, flink moet zijn….Laat me met rust, schreeuw ik eigenlijk tegen mezelf. Dear brains please shut up!

Het goede nieuws
Inmiddels weet ik dat ik vrij snel op kan knappen van deze vermoeidheid. Mits ik het niet te ver laat komen zoals ik dat vroeger altijd deed. Dan was m’n oplossing gewoon doorgaan, niets aan het handje. Maar dat was vroeger. Nu weet ik beter. Ik heb geleerd dat slow ook oké is. Dat even aan mezelf denken niet per definitie egoïstisch is.
Wat mij dan ook enorm helpt om uit die vermoeidheid te komen is me-time. En dan ook echt even qualitytime met mezelf. En doen waar ik op dat moment echt behoefte aan heb. Ontspannen en ademhalen. Dat hoeft helemaal niet lang te duren. Van even uitchecken, van een wandeling, van bewegen of van scharrelen kan ik al enorm opknappen. De lat wat lager. Het even allemaal niet te serieus nemen. Compleet het tegenovergestelde doen van waar ik mee bezig was helpt ook als een tierelier. Even gek doen, m’n hoof en gezicht masseren. Even met mezelf zijn. Dan gaat het weer stromen en kom ik weer in beweging en in de flow. De truc zit echt in de aandacht voor jezelf, wat jij nodig hebt.

Vraag het aan jezelf
Soms weet ik niet waar ik nou eigenlijk behoefte aan heb. Dan vraag ik het gewoon aan mezelf. Klinkt misschien een beetje vaag en gek. Maar echt, ik kan het je aanraden. Wanneer heb jij jezelf voor het laatst afgevraagd wat jij eigenlijk echt nodig hebt? En heb je dat dan ook echt gedaan en toe gestaan?

Een mooie oefening daarvoor gaat als volgt
Ga lekker liggen of zitten. Hoofd recht, met je kruintje omhoog. Armen en benen ontspannen. Adem een paar keer diep door richting je voeten. Forceer niets, dwing je ademhaling niet naar beneden. Je zal merken dat naarmate je meer en dieper door ademt, je ademhaling vanzelf gaat zakken. Wrijf je handen tegen elkaar en strengel daarna je vingers in elkaar. Leg je handen met je vingers nog gestrengeld, boven op je borst en vraag eens aan jezelf. Lieve schat, waar heb jij nu behoefte aan.

Natuurlijk zit hier nog een hele wereld achter. Dat weet ik maar al te goed. De wereld van grenzen stellen, hulp accepteren, nee zeggen, je eigen ruimte ook innemen, van jezelf op de tweede plaats, etc. Deze quick win helpt je om weer even op adem te komen. In ieder geval een stukje bewust te worden van waar je nou eigenlijk mee bezig bent. Even een time out te nemen en niets te moeten behalve voor jezelf zorgen. En dat is vaak al een enorme winst.

Take good selfcare!

Ik ga nu even naar buiten 😉

 

#thelawofslow
#time out
#metime
#selfcare
#selflove
#burn-out preventie
#learntotakeselfcare

Happy Silenceday – Gratis ebook voor jou

- Myrtle Leave a comment

Het gratis ebook Happy Silenceday is verschenen ter gelegenheid van de Dag van de Stilte.
Op deze dag zijn er veel activiteiten en initiatieven rondom stilte waar je aan deel kan nemen.
En dat is fantastisch.
De behoefte aan stilte, rust en even uit de ratrace is nog nooit zo groot geweest. En gelukkig hangt dat niet af van een dag per jaar.
In het gratis ebook Happy Silenceday staan tips en suggesties voor meer rust, ruimte en stilte in je volle hoofd en leven. Genoeg om er je eigen stiltedag mee te vullen op je eigen moment. Maar ook interessante weetjes van experts over bijvoorbeeld de kleur en geur van stilte.

Over rust en stilte is van alles te zeggen en te schrijven. De beste leerschool is toch de praktijk. Met dit boekje wil ik je graag inspireren om vooral je eigen ervaring op te doen.

Have a Happy Silenceday 😉

Nieuwsgierig?
Vul hier je naam en email adres in en je ontvangt het boekje in je mailbox.

Je naam

Je e-mail